Lois Pereiro

XII (Prayer)

Agora pecha os ollos

e imaxina

que o que escoitas

é unha pregaria atea

dirixida a ti na escuridade

por unha voz invisible e perdida

nos templos dun amor

ritualizado.

Escoita como atravesa o silencio

ese rumor carnal desesperado

que se achega nocturno á túa existencia

contaxiando cos seus os teus desexos

e penetrando en ti vaise asentando

inaudible e fatal

nas túas entranas.

xullo, 95

poesía última de amor e enfermidade (1992-1995)
POSITIVAS, 2010

Materiais didácticos e unha completa infromación sobre o autor na páxina da Coordinadora galega de equipos de normalización e dinamización lingüística